Ile wody zatrzymują lasy nadleśnictwa Mielec

W ramach projektu pod nazwą Przeciwdziałanie skutkom odpływu wód opadowych na terenach górskich. Zwiększanie retencji i utrzymanie potoków oraz związanej z nimi infrastruktury w dobrym stanie na terenie nadleśnictwa zostanie wykonanych w tym roku 5 obiektów, w tym przebudowa i rozbudowa 3 zbiorników retencyjnych (dwóch bezodpływowych i jednego przepływowego). Efektem prac, które się rozpoczną po 15 lipca 2013 r., będzie retencjonowanie w tych zbiornikach blisko 20 tysięcy m³ wody. Łączna wartość działań to prawie 630 tysięcy zł, z czego 15% to wkład własny nadleśnictwa.

Nadleśnictwo od lat prowadzi działania mające na celu zwiększenie retencjonowania wody przez lasy. Potwierdzeniem tego są:

−       istniejące w każdym leśnictwie zbiorniki retencyjne (w Cyrance – 3,) – łącznie 10,

−       utrzymywane na naszym terenie ostoje (15) bobra (każda z nich to mniejszy lub większy zbiornik retencyjny),

−       zapisane w obowiązującym planie projektowane użytki ekologiczne o wysokiej wartości przyrodniczej – bagna, torfowiska i tereny po byłych stawach rybnych,

−       występujące na terenach zarządzanych przez nadleśnictwo siedliska przyrodnicze: torfowiska wysokie, grądy typowe, łęgi, bory bagienne - stanowiące potężne rezerwuary wody.

−       zaprzestanie użytkowania na najwilgotniejszych siedliskach – w borach i łęgach.

Wg badań Instytutu Badawczego Leśnictwa efekt finansowy naturalnych zdolności retencji wodnej statystycznego hektara lasu wynosi 1089 zł/ha na rok. Oznacza to, że tylko na obszarze naszego nadleśnictwa (9256 ha), chcąc zastąpić las w retencjonowaniu wody, należałoby wydawać rokrocznie ponad 10 mln zł.

Występujących od początku czerwca w regionie mieleckim opadów deszczu nie można uznać za normalne (wg danych uzyskanych ze stacji pogodowej w Mielcu z lat 2007-2011 – średni opad w miesiącu czerwcu wynosił 38-40 mm), a już na początku pierwszej dekady czerwca spadło dużo więcej deszczu.

Pod wodą znalazło się wiele hektarów lasów naszego nadleśnictwa, woda uszkodziła leśne drogi i przepusty. Zalane zostały m.in. gospodarstwa wsi Trześn, Grochowe czy Ławnica, sytuacja taka powtarza się co jakiś czas, dobrze pamiętamy rok 2010.

Zdarzenia te nie miały żadnego związku z działalnością prowadzoną przez nadleśnictwo Mielec. Dobry zarządca, konserwuje regularnie rowy melioracyjne, odkrzacza je i odmula, tak też postępują mieleccy leśnicy. I tutaj działania pomiędzy poszczególnymi granicami własności powinny być spójne. Utrzymanie głównych rowów melioracyjnych w dobrym stanie tylko na terenie zarządzanym przez nadleśnictwo nic nie da, gdy zarządcy pozostałych terenów nie będą postępowali podobnie. Na kierunek spływu wody nie mamy żadnego wpływu, będzie płynęła ona zawsze z góry na dół.

W nowej perspektywie finansowej na lata 2014-2020 zaplanowaliśmy kolejne działania mające na celu dalsze wzmocnienie funkcji wodochronnej lasu. Zapraszamy do współpracy przedstawicieli samorządu terytorialnego, aby realizacja projektów nie ograniczała się tylko do lasów, ale obejmowała także pozostałe tereny naszej małej ojczyzny.

Hubert Sobiczewski

Nadleśniczy Nadleśnictwa Mielec