Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Jak dobrze przygotować się do sezonu dokarmiania ptaków?
Jak dobrze przygotować się do sezonu dokarmiania ptaków?
Zima to czas, w którym ptaki wymagają szczególnej troski i pomocy ze strony człowieka. Trzeba jednak pamiętać, żeby przed rozpoczęciem dokarmiania przemyśleć kilka istotnych spraw.
Dokarmiając ptaki zimą koniecznie trzeba robić to regularnie i wykładać karmę w tych samych miejscach całą zimę. Ptaki szybko przyzwyczają się do źródła pokarmu i zaprzestanie dokarmiania może stać się dla nich tragiczne w skutkach.
Ważną rzeczą jest regularne czyszczenie karmników z pozostałości ziarna i odchodów. Jeśli wiesz, że nie znajdziesz na to czasu – polecamy wywieszanie ptasich pyz. Są wygodniejsze w „obsłudze” :)
Dobrze jest zadbać o właściwą konstrukcję karmników. Pożywienie wykładane ptakom, nie powinno być z niego wydmuchiwane przez wiatr oraz w żadnym wypadku nie powinno zamoknąć. Karmniki powinny także zapewniać możliwość łatwego lądowania i ucieczki w przypadku zagrożenia.
Bardzo ważną sprawą jest lokalizacja karmnika. Najlepsze miejsce to takie, do którego nie dostaną się nieproszeni goście oraz takie, do którego my jako dokarmiający, nie będziemy musieli przemierzać dużej odległości – chyba, że ktoś lubi :)
Kaczki, kurki wodne i łabędzie, czyli ptaki wodne, chętnie będą jadły ziarna zbóż, drobno krojone warzywa oraz kukurydzę, trzeba przy tym pamiętać, że powinny być dokarmianie w czasie, gdy zamarza większość zbiorników wodnych.
Sikory, kosy kwiczoły, wróble, dzwońce, trznadle i dzięcioły chętnie zjedzą surową, ale niesoloną słoninę, łuskane orzechy, ziarna słonecznika, mrożone porzeczki, aronię, owoce dzikiego bzu, suszone, drobne rodzynki, płatki owsiane czy proso.
Dobrym sposobem jest zatopienie ziaren w niesolonym łoju lub smalcu. Jeśli wywieszacie słoninę, pamiętajcie, że nie może wisieć dłużej niż dwa tygodnie. Nawet jeśli ptaki jej nie zjedzą trzeba ją wyrzucić, gdyż po tym czasie jest już zjełczała.
Ważna sprawa – należy pamiętać, aby absolutnie nie karmić ptaków produktami z solą, np. boczkiem, solonymi orzeszkami czy słonecznikiem, gdyż zimą ptaki mają utrudniony dostęp do wody pitnej.
Kolejna bardzo ważna sprawa – ptaków nie należy dokarmiać pieczywem, gdyż może to prowadzić do chorób układu pokarmowego.
tekst: Teresa Wróbel
