Asset Publisher Asset Publisher

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Hodowla to finał uzgadniania działań gospodarczych z prawami natury. Leśnik aby dobrze gospodarować „hodować las" musi go najpierw pokornie obserwować. W praktyce uzgodnienia te polegają na tym, aby gatunki drzew były dostosowane do warunków siedliskowych (stąd potężnie rozwinięta gałąź selekcji ) aby odnawiać las gatunkami miejscowego pochodzenia  i pielęgnować go popierając drzewa o dobrym wzroście i rozwoju. Wszystko to służy do zachowania ciągłości produkcji.
W Nadleśnictwie Mielec odnowienia powierzchni leśnej odbywają się na powierzchniach otwartych i pod osłoną drzewostanu w zależności od zastosowanej rębni.
Przeciętnie w ciągu roku odnawiamy około 70 ha (na powierzchni otwartej) i 13 ha pod osłoną drzewostanu.
Priorytetem jest pochodzenie i jakość materiału sadzeniowego. Zadanie te realizujemy w oparciu o „Program zachowania leśnych zasobów genowych i hodowli selekcyjnej drzew leśnych".
Nadleśnictwo znajduje się regionie nasiennym 661( pierwsza cyfra oznacza numer krainy przyrodniczo-leśnej – (VI - Kraina Małopolska), w której znajduje się region, a dwie następne cyfry oznaczają numer regionu w danej krainie).
Baza selekcji populacyjnej składa się z : 252 ha sosnowych 32 ha olchowych, 11 dębowych i 13 ha brzozowych gospodarczych drzewostanów nasiennych, upraw pochodnych (sosnowych, modrzewiowych i dębowych o łącznej powierzchni ponad 60 ha, które po osiągnięciu wieku obradzania będą stanowić bazę nasienną), źródeł nasion trzech gatunków (lipy, dębu czerwonego i grabu).
Gospodarcze drzewostany nasienne to drzewostany korzystnie wyróżniające się jakością hodowlaną . Użytkowane rębnie w latach dobrego lub przynajmniej średniego urodzaju nasion pozwala na ich wykorzystanie do założenia upraw.
W częściowym rezerwacie przyrody „Pateraki" w oddziałach 94d i 121b znajdują się dębowe drzewostany zachowawcze na powierzchni 17,76 ha (wytypowane do zachowania cennych cech genetycznych).
Nadleśnictwo posiada szkółkę w oddziałach 97g, 124a (leśnictwo Pateraki) o powierzchni całkowitej 7,39 ha zaspokajającą potrzeby nadleśnictwa, lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa i okolicznych mieszkańców.


Hodowla lasu - zadania

W bieżącym dziesięcioleciu prowadzimy przebudowę drzewostanów znajdujących się w II strefie zagrożenia przemysłowego. Gospodarka leśna obejmuje odnowienia, pielęgnacją upraw i młodników na siedliskach BMśw do Lw. Głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna (90,9 %), olsza czarna, (3,7 %), świerk (0,1 %), jodła (0,1 %).
W zakresie odnowienia na powierzchniach otwartych w pierwszych latach bieżącego dziesięciolecia uproduktywniamy halizny, zręby zaległe, płazowiny.
Odnowienia zrębów bieżących następują niezwłocznie po ukończeniu cięć na pasach zrębowych. Zwracamy baczną uwagę na odnowienia pod osłoną „przy prowadzeniu rębni gniazdowych i częściowych. Staramy się godzić procesy naturalne z potrzebami wielofunkcyjnej gospodarki leśnej dlatego dużą wagę przykładamy do inicjowania odnowień naturalnych.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Wspomnienie o prof. Zofii Włodek

Wspomnienie o prof. Zofii Włodek

W nadzwyczaj mroźnym jak na początek marca dniu (2.03.2018 r.) pożegnaliśmy prof. Zofię Włodek – nestorkę rodu Włodków z Dąbrowicy.

Mielec, 04.03.2018 r.

 

Ceremonia pogrzebowa w kaplicy pw. Zmartwychwstania Pańskiego na cmentarzu Rakowickim w Krakowie zgromadziła liczne grono kapłanów, rodzinę, przyjaciół, świat nauki, wychowanków i znajomych, ludzi z miejsc związanych z rodziną Włodków i Goetzów. Panią profesor wspominali przedstawiciele rodziny, Uniwersytetu Jagiellońskiego i PAN, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Fundacji im. Jana i Zofii Włodków.

Zofia Włodek była historykiem filozofii i teologii, dobroczyńcą, społecznikiem, a dla nas, leśników ziemi mieleckiej, przede wszystkim potomkinią przedwojennych właścicieli dóbr, m.in. tzw. klucza tuszowskiego – lasów zarządzanych obecnie przez nadleśnictwo Mielec. Blisko 1/3 powierzchni lasów (ponad 2700 ha), które po II wojnie światowej weszło z dniem 1 października 1946 r. w skład nadleśnictwa Wojsław, będącego bezpośrednim poprzednikiem nadleśnictwa Mielec, była wcześniej własnością rodziny Włodków z Dąbrowicy.

Nasza krótka znajomość z prof. Zofią Włodek była wynikiem jej pozytywnej odpowiedzi na prośbę o udostępnienie Archiwum Włodków z Dąbrowicy dla lepszego poznania i utrwalenia historii lasów tuszowskich.

Dzięki uprzejmości Zofii Włodek kwerenda przeprowadzona w AWD zaowocowała uzyskaniem wielu dokumentów, materiałów czy zdjęć wnoszących dużo nowych informacji na temat historii lasów, parafii, lokalnych społeczności czy ludzi żyjących w okresie minionym na terenie szeroko rozumianej Puszczy Sandomierskiej.

Wizyty w kamienicy na ulicy Zygmunta Wróblewskiego poszerzały wiedzę, a Pani Profesor za każdym razem była ciekawa, co nowego słychać w naszych lasach, jak się tam teraz żyje. Wspominała ucieczkę rodziny Włodków przed Niemcami w 1939 r. do dworku myśliwskiego w Babulach i leśniczówki w Budzie Tuszowskiej.

Atmosfera przedwojennej kamienicy, aranżacja wnętrza pamiętająca czasy jego twórcy - krakowskiego architekta Bogdana Tretera, wysokie pomieszczenia pełne książek i wspaniałych zbiorów onieśmielały nas, ale serdeczne przyjęcie i ilość jednostek archiwalnych szybko skłaniały do wytężonej pracy.

Będziemy wspominać Panią Profesor, ilekroć nasze kroki zaprowadzą do lasów tuszowskich, a zwłaszcza do kapliczki św. Huberta w Czajkowej i Sanktuarium Madonny z Puszczy w Ostrowach Tuszowskich, którego kolatorami przez wiele lat była rodzina Włodków.

 

Opracował:

Hubert Sobiczewski